مترجم: نازی نظاملی، شايان شمس

سرپرست گفتار: رضا آفتابی

- تایپ‌ها صرفاً فرم نیستن، اون‌ها به سیستم‌های طراحی و ارتباط بین‌شون دلالت دارن.

- تایپوگرافی لذت ادغام رنگ ...

مترجم: نازی نظاملی، شايان شمس

سرپرست گفتار: رضا آفتابی

- تایپ‌ها صرفاً فرم نیستن، اون‌ها به سیستم‌های طراحی و ارتباط بین‌شون دلالت دارن.

- تایپوگرافی لذت ادغام رنگ، فرم و اطلاعاته.

- فونت‌ها یه جور لباسن که به ما کمک می‌کنن هویت خودمون رو به دنیای بیرون نشون بدیم.

- تایپ مفاهیمی مثل کشش، چیدمان، بافت و پویایی رو دربرمی‌گیره.

- فونت‌ها اسباب‌بازی نیستن، ابزاری هستن که برای حل مسئله طراحی شدن.

- بعضی‌ها معتقدن دو نوع طراح تایپ وجود داره. کسایی که امضاشون همیشه در کارشون قابل شناساییه و کسایی که امضاشون هیچ وقت در کارشون قابل شناسایی نیست. من و تُبایِس سعی می‌کنیم در کارمون پنهان بمونیم. من دوست دارم مردم کارمون رو بشناسن و بهش واکنش نشون بدن. ولی این چیزی نیست که برام اولویت داشته باشه.

- مکالمه‌های ما تو این کار اغلب عجیبن، مثلا وقتی سعی می‌کنیم بفهمین کدوم نسخه‌ی نهایی یه فرم بهتره.

- بیشتر شبیه تام و جری هستیم.

- ما دقیقاً نمی‌فهمیم داریم راجع چی حرف می‌زنیم.

- امروزه حروف همه جا هستن، و این به تایپوگرافی یه معنی تازه می‌ده.

- یعنی بخش بزرگی از زندگی روزمره‌ی ما. تو همش و همش و همش به تایپ نیاز داری تا روزت بگذره و زندگی بکنی.

- من تو هفت روز وارد صنعت موسیقی شدم. واقعاً خوش‌شانس بودم. عاشق جلد آلبومای موسیقی بودم، هیچ چیز برام اونقد جذاب نبود، آلبوم‌هایی که مردم می‌شناسن، مثل تاریکی در لبه‌ی شهر از بروس اِسپرینگستین یا آلبوم بوستن. ولی علاقه‌ام به تایپوگرافی بیشتر شد. با تایپوگرافی روی آلبوم‌های جز کارهای تجربی انجام دادم. تصمیم گرفتم طراحیم رو براساس مخاطب انجام بدم، چیزی که مخاطب تحملش رو داشته باشته. وقتی مخاطب رو به سمت چیز جدیدی هل بدی با واکنشی که می‌خوای روبرو می‌شی.

زمانی که طراحی برای سالن تئاتر عمومی رو شروع کردم هدفم طراحی زبانی بصری در مقابل لوگو بود. استفاده از اون جمله‌ها بهترین انتخاب برای زبان بصری بود. براشون از تایپ وود (wood)  که خیلی برانگیزنده بود استفاده کردم. تایپی بود که دارای ریتم و آهنگ بود. اون تنها سالنی در بِرادوِی بود که لوگو نداشت.

همه‌ی کارام در جهت توصیف هویت فردی فضاها، فعالیت‌ها، سازمان‌ها و آدمان. قصد من دستیابی به یه هویت منحصر به فرد در ارتباطاتیه که می‌تونی ایجاد کنی.

-عجیبه، من به تایپوگرافی به چشم فرش نگاه می‌کنم. من اون رو بافتی می‌بینم که قابل خوندنه.

یکی از مشتریان ما استودیو‌موزه‌ی هارلم هست. درخصوص سفارششون، من به رمان مرد نامرئی فکر کردم که در مورد حس هویت یه سیاه‌پوست آفریقایی-امریکاییه. مفهوم دیده‌شدن و یا نشدن. من در نهایت فرمی خلق کردم انگار حجم داشت. یه سری متن رو به صورت کاغذ درآوردم. از خطاهای بصری استفاده کردم. محصول یه صفحه‌ی صاف معمولی نیست. و همونطور که می‌بینین مثل یک مجسمه است.

ما در ابتدا به پوسترها نگاه کردیم و تصمیم گرفتیم از فونت فِدرا استفاده کنیم. و از طریق کد دستکاریشون کردیم تا به ساختارهای پویایی تبدیل بشن که همچنان فونت‌ هستن، و دارای فرم متنی، کشش و پویایی‌ان. وقتی پوسترش رو ببینین کاملا با پوسترهای دیگه‌ای که دیدین فرق می‌کنه. و چه خوشتون بیاد چه نه، جذبش می‌شین. این طوری وظیفه‌ی خودش رو انجام می‌دن.

- ۲۰۰ سال قبل، داده‌نمایی برای تهیه‌ی نقشه‌ی رنگی از لندن به کار می‌رفت. بعدها مجله‌هایی مثل Wired اهمیت داده‌نمایی رو برجسته کردن. مجله‌ی Wired مجله‌هایی مثل Good رو تحت تاثیر قرار داد که این کار رو به صورت آنلاین ادامه دادن. کاری که برای مجله‌ی Good  کردیم نهایتاً درباره‌ی موضوع آموزش بود و نشون می‌داد فقر و بهداشت چگونه شانس دسترسی دانش‌آموزان نژادهای مختلف به آموزش رو تحت تاثیر قرار می‌دن.

بزرگترین چالش داده‌نمایی، اینه که تصمیم بگیری بین کلیه اطلاعات موجود، کدوم قسمت‌ها باید انتقال داده بشن. داده‌نمایی بخشی از انتقال یک پیام بدون وجود تایپوگرافیه.

• قصد ما اینه که اطلاعات رو در حالتی کلیدی نمایش بدیم. سعی می‌کنیم با وجود محدودیت‌ها تا حد امکان رسا باشیم.
• داده‌نمایی چیزی بین علم و هنره. جالب، جذاب و سرگرم‌کننده‌ است.
• این روزها به خاطر کامپیوتر اطلاعات مردم درباره‌ی تایپوگرافی خیلی بیشتر از گذشته است.
• با وجود اینترنت، تایپوگرافی در دسترس همه‌ هست.
• خیلی جالبه، هر کسی می‌تونه انجامش بده. ابزارش موجوده. حتی توی موبایلتون.
• کاریه که باید ازش لذت برد.
• کلمه معنی داره و تایپ روح. ترکیب این‌ها فوق‌العاده است.
•